دنیا رو با همه‌ی خوب و بدش
با همه زندونیای ابدش
پشت سر گذاشتن و رها شدن
رفتن و سری توی سرا شدن
واسشون تو بند دنیا جا نبود
دنیا که جای پرنده‌ها نبود
پشت سر گذشته‌های بی هدف
پیش رو لشکر آرزو به صف
تو بهشت آرزو گم نشدن
آدم حسرت گندم نشدن
وقتی موندن تو غبار زندگی
پر کشیدن از حصار زندگی
زنده موندن واسشون بهونه بود
زندگی بازی بچه‌گونه بود
یه صدا می‌خوندشون سمت خدا
با سکوتشون رسیدن به صدا ...
سبک بالان اهنگران